The Tannahill Weavers (Scot) Toogenblik Haren woensdag 29 november 2017 reporter: Steven Kauffmann - photo credits: Anja Cleemput info club: Toogenblik info band: The Tannahill Weavers © Rootsville 2017

We zitten eind november in de stampvolle en gezellige roots- en folkclub het Toogenblik in Haren voor de Schotse Tannahill Weavers, een muzikaal viertaal dat de Keltische muziektraditie hoog in het vaandel draagt en volgend jaar vijftig kaarsjes mag uitblazen, sedert 2011 zijn ze trotse members van “the Scottish Traditional Music Hall of Fame” en thans op Europese tournee. Uitgerust met thin wistle/dwarsfluit, gitaar, viool en bagpipes nemen de heren ons op sleeptouw door hun traditionals en Keltische mythen. 

Na een direct felgesmaakte instrumentale opener zit de sfeer op en voor het podium er meteen al in en is er zowaar al een eerste meezingmoment in “The Bargain”.  Vocaal en instrumentaal werk wisselt elkaar af en leadzanger  Roy Gullane neemt graag de term happy sad songs in de mond voor de rurale thematiek van bezongen dorpsverhalen als daar zijn “The Brewers Lady” en “Jimmy Reeborns funeral” (respectievelijk over brouwers en bankrovers) . Ook de dames worden uitvoerig bezongen in “Ploo'boy Laddies “ en humor ontbreekt niet “When the cowes come home “. Van het platteland gaat het over naar de ondergang van de scheepswerven in “ The Great Ships “ en komen deaanwezigen naast dit roemrijke Schotse verleden ooknog iets te weten over hun inspirator Robert Burns - zeg maar de Schotse Baudelaire - met een olijke ode aan diens muze “Minny Morrisson”.

We noteren nog de titeltrack van hun eerste album uit 1976 “Are Ye Sleeping Maggie” en lieten ons verder onderdompelen in de liederlijke sfeer die deze door de wol geverfde veteranen op geheel ambachtelijke wijze ten berde brachten met heel meeslepende, traditionele muziek zoals de traditie het vereist maar vervelen deed het nooit. Ook al is deze op eeuwenoude tradities geënte Keltische folk- en troubadourmuziek heel karakteristiek, de heren brengen het zo gedreven en gooien al hun virtuositeit in de strijd op een manier die je moeiteloos meetrekt binnen dit vintage universum en er werd dan ook aardig meegeklapt en gezongen in het zaaltje boven de oude pastorie. 

Een speciale vermelding toch ook voor de imposante man aan de doedelzak, Lorne MacDougall, a master in his own league, wiens faam en reputatie hem  ook in opdracht van Disney deed componeren. Het enthousiaste publiek kreeg er niet genoeg van, maar na nagenoeg twee uur S

chotse traditionals zetten de heren er een punt achter met de ballade  “Old Lay Song” en kon iedereen tevreden weer naar huis na deze boeiende en warme Scottish experience.